Inauguracja roku akademickiego Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej
Dnia 13.10.2022 r. w gmachu Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej odbyła się inauguracja 203. już roku akademickiego.
Pierwszym punktem obchodów była Eucharystia, której przewodniczył bp Kazimierz Gurda, a koncelebrował m. in. bp Grzegorz Suchodolski – biskup pomocniczy diecezji siedleckiej, ks. dr Marcin Falkowski – przedstawiciel władz AKW oraz przedstawiciele moderacji innych zaprzyjaźnionych seminariów. W homilii skierowanej głównie do kleryków rozpoczynających nowy rok nauki, mówił: „Przez powołanie do kapłaństwa zostajemy wpisani w ofiarę Jezusa Chrystusa, jaką złożył Ojcu ze swego życia”
Po zakończeniu Mszy Św. i krótkiej przerwie, rozpoczęła się druga część obchodów inauguracji na auli seminaryjnej. Po wejściu orszaku akademickiego, ks. dr Mariusz Świder – rektor seminarium, przywitał zgromadzonych gości. Alumni I roku złożyli przysięgę studencką i odebrali indeksy studentów AKW. Już tradycją jest, że Kapituła Janowska wręcza nagrodę dla autora najlepszej pracy magisterskiej. W tym roku, taką nagrodę otrzymała praca magisterska ks. Jakuba Wąsowskiego pisana na seminarium z filozofii pod kierownictwem ks. kan. dr Grzegorza Stolarskiego. Kapitule, seminarium także zawdzięcza fakt, że co rok, jednemu z kleryków opłaca czesne za cały rok. Następnie wykład inauguracyjny przeprowadził ks. prałat prof. dr hab. Roman Krawczyk – wieloletni profesor WSD Siedlce i były rektor tego seminarium. Wykład dotyczył tematu dowodów historyczności osoby Jezusa Chrystusa w Piśmie Świętym. Grono seminarium, chcąc uczcić 40-lecie pracy naukowej ks. profesora w siedleckim seminarium, wręczyli mu pamiątkowe tabloo zawierające zdjęcia i życzenia. Ksiądz biskup zabrał pasterski głos; podziękował byłemu rektorowi seminarium – ks. kan. dr Piotrowi Paćkowskiemu – i życzył dobrej posługi nowemu rektorowi – ks. dr Mariuszowi Świdrowi. Po zaśpiewaniu radosnego „Gaudeamus igitur” i wyjściu orszaku akademickiego z auli, uczestnicy inauguracji udali się na refektarz, aby spożyć obiad.
Wspólnota seminaryjna jest wdzięczna gościom za przybycie i prosi o modlitwę, aby ten rok akademicki był czasem stawania się każdego z kleryków – prawdziwym uczniem Chrystusa.
